Jaap Schot, 5 februari 2004

Ieder van ons eindigt op z’n vel en met z’n dood. Oh, juristen en artsen kunnen en willen dat nauwkeuriger verwoorden. Dat verandert niks aan de feiten voor wat betreft die natuurwetenschappelijk gedisciplineerde artsen en voert slechts het maatschappelijk vechtspel der mensen in voor wat betreft dat juristengepraat.
Robinson Crusoe situatie en geheugenverlies erbij halen en alle betrokkenheid, op en bij anderen, is weg. Er is geen ‘betrokken zijn bij’ voor Robinson Crusoe en er is niet langer ‘betrokken zijn op’ als het desbetreffende deel van het geheugen gewist, c.q. onbereikbaar (onherinnerbaar) is geworden.

Ónze rechten en plichten zitten als software (als niet-erfelijk DNA volgens Vester, als onstoffelijk levende, zich voortplantende vormen: ‘memen’ genoemd, volgens anderen) in de zenuwstelsels van anderen.
Ónze rechten en plichten zitten in de anderen, die op ons betrokken zijn.
‘Opvoeden’, ‘indoctrineren’ en ‘vormen’ zijn namen voor het bij óns de kop in brengen van hún software in kwestie. Namen voor de propaganda, het uitzaaien der geliefde, inspirerende, voordeelbrengende, gebruiken en gebruikt worden mogelijk (ook zonder geweldpleging) makende ‘memen’. ‘Alledaagse juristerij’ analoog aan ‘alledaags fascisme’, zoals aangewezen in de jaren 50 en daarna uit beeld gedraaid. Het alledaags fascisme is en bijzondere fractie van de alledaagse juristerij, want let op: er zitten
* gedrag / bejegening en
* een pakket gedragseisen vast aan deze ‘theorie’, deze ‘overgedragen (‘kennis’ genoemde) informatie.
Feitelijk is hier noch kennis noch informatie, er is slechts bevel en [zie daarvoor ‘Massa en macht’] elk bevel is een bedreiging, met mishandeling en dood(straf).

‘Straf’ is een schoolvoorbeeld van een woord uit de anti-wetenschappelijke bedriegerstaal der juristen: geen wetenschapper zal ooit zien straffen: hij ziet slechts mishandelen. Daarbij is ‘mis’ niet een voorvoegsel waarin een oordeel wordt uitgesproken, maar een constatering weergevend voorvoegsel: dat het (zoals de mishandelde behandeld worden) schadelijk is voor [ = de afstand van het aanvankelijk, actuele, gebeurende vergrotende tot] het volledig en harmonieus functioneren van de organen van de mishandelde is een (zeg voor het gemak hier even maar) medische constatering. Behandelingen zijn in deze neutraal, ‘zorg’ is in deze gunstig.

Altijd als je iets wilt uitleggen wordt het moeilijk te lezen. Om ons die moeite te besparen voorzien de gehaaide propagandisten ons van tekst (en dus van een eigen taal) die in telegramstijl verloopt. Niet slechts om de gruwelijke technische details weg te laten wordt gezegd dat deze of gene in Auschwitz is omgekomen of dat Balthazar Gerards is terechtgesteld. Nee, het gaat om het aanleren en cultiveren van snelpraat. Op de kweekschool werd een keer gewezen op een uitdrukking van een Deense taalgeleerde over ‘zuinigheid van de spraak’. De felle strijd om spreektijd. Wie spreekt (aan het woord is) heerst over wie luistert, hoort, in ieder geval stil is.
En omdat het domme volk tegen dat ervaren van zijn in gebruik zijn, beheerst worden, zijn gedachten gericht krijgen, zijn bewustzijn gevuld krijgen door die sprekende ander is, dáárom hebben die bedriegers die het denken willen voorkomen door telegramstijl zo’n succes.
Dat is een evolutionair gebeuren, niet technisch hoogstandje van de met superslimheid begaafde ‘daders’. Er is geen daderschap, zo min als er ‘straf’ is of ‘schuld’ of ‘verdienste’ (merite): daar is alleen sprake van. Het loont de moeite: let op: men zegt “Er is geen sprake van X” als men bedoelt de hoorder te laten denken dat X niet optreedt, niet aan de hand is, niet het geval is, niet gebeurt.

De tekst die wij horen en lezen is een grote, brede, krachtige stroom afleiding, leugen en bedrog. Zoals iedere modderlawine (bandjir) sleept ook deze vreemd materiaal mee, af en toe een ware uitspraak, bezig te verzuipen.