140604dgbscwPLUS05

—————–

woensdag 4 juni 2014 en donderdag 5 juni 2014

===============

VOORVOEGSEL: 4-6-2014 20:59: dit opstel schrijf ik mede n.a.v. het gesprek van gisteravond met neefJan. Kijk, de fundamentele fout van de mensen onder invloed van de propaganda waarin ze opgroeiden en onbeschermd verbleven en verblijven, niet weerbaar gemaakt en niet weerbaar geworden door lang genoeg durende natuurlijke groei van herinneringen aan eigen waarnemingen: groei van DAT WAT VOLGENS Locke ZIJN ‘MIND’ VORMDE: DE VOORRAAD HERINNERINGEN AAN EIGEN KENNEN; op basis van die herinneringen verwacht een dier dat geleerd heeft (zie de proeven van Skinner).

       Skinner bewees zodoende Locke. Na dat doen optreden en erbij wijzen van verschijnselen zijn die verschijnselen VERHEVEN BOVEN ONGEGRONDE VERMOEDENS EN FANTASIEËN.

       ER IS WEL DEGELIJK EEN VERSCHIL TUSSEN WAAR EN ONWAAR, EEN VOOR MIJ EN DE LEZER KENBAAR VERSCHIL, een zeker weten en telkens weer (kunnen) laten optreden. Zonder geloven en zonder betwijfelen. WAT WAAR IS EN NIET EENMALIG HOEFT NIET GELOOFD TE WORDEN. WAT EENMALIG IS, IS DE MOEITE VAN HET ONTHOUDEN NIET WAARD. HET IS NIET TERUG TE VERWACHTEN.

       Het is niet moeilijk te zien dat dat hele grote verhaal van de bijbel er op gericht is van het volk Israël een eenheid te maken, zonder dat die eenheid uit de aanwezigen komt. Net als tegenwoordig hier met wetten en zo geprobeerd wordt ‘het Nederlandse volk’ te laten bestaan.

       Wij, de Nederlanders, zíjn geen Nederlanders, wij worden slechts als zodanig genoteerd, zoals de paarden van een manege worden genoteerd. Wij, menselijk gebruiksvee, worden in steden gehouden zoals die gebruikspaarden in maneges. Ook die beesten, dat vee, gemaakt van/uit een andere diersoort, verzorgen de houders goed. Het is hun broodwinning. Zoals wij dat zijn voor onze bazen. [Het is nu in het nieuws dat er vele miljoenen uitgetrokken worden om ons, het gebruiksvee, te vervangen door robots, zoals manegehouders er wel eens toe komen over te gaan auto’s te huur te gaan aanbieden in een garage.]

       Het is aandoenlijk de producenten van steenkool, olie en gas te horen waarschuwen dat het ophouden met het omzetten van afzettingen in CO2 ‘VEEL BANEN GAAT KOSTEN’. Dat klinkt als: wij houden deze maneges ten gunste van die paarden.

———

       Dat is een voorbeeld van waar ik op aan wil dringen: probeer eens zover te komen dat in je eigen denken (gedachten aanmaken BIJ KENNIS, NIET BIJ INFORMATIE) dit door het bericht heen horen optreedt.

Ach, laat ook maar. IEDER VOOR ZICH. HET IS AL MISLUKT: ALLE PROFETEN, DIE IN DE BIJBEL EN OOK JEZUS EN MARX EN AL DE ANDERE JODEN EN NIET-JODEN (LOCKE EN SKINNER BIJVOORBEELD, ZIJN DOOR GESPUIS ‘GENEUTRALISEERD’.

——– 4-6-2014 21:24|427|2.483|||

=========

========= donderdag 5 juni 2014

========= 5-6-2014 10:02:

       Het is inderdaad ergernis. Ja, het is niet doeltreffend, dat waar ik me aan erger gaat nooit over. Deze hele civilisatie (mensveehouderij in steden) hier nu is geworden zoals ze is. Stapje voor stapje, vanaf de inval van de Romeinen, volgens de geschiedenisboekjes. Ik ben er pas sinds 1938 en heb die hele geschiedenis plus ‘dat waar ik niet bij was’ VAN HOREN ZEGGEN.

Ik ga het dus niet doorvertellen alsof ik er wél ooit kennis van had en er nu herinneringen aan heb. En NEE, ik ga ook niet doen alsof ik het bij iemand in herinnering kan roepen: alle levenden hebben het van horen zeggen. Zelden is ‘alle’ dermate verantwoord in gebruik als hier: hoogstens tienduizenden aanwezigen bij groots samenvattend benoemds (D-day 6 juni ’44). Al die 6 miljard anderen om mij heen hebben er ook alleen over gehoord en/of gelezen.

       Praten over waar je niet eens ooit kennis van had, dat is een SLECHTE gewoonte van “ONS” geschoolden. Een met dreigen en geweldplegen aangebrachte, afgedwongen gewoonte. Wie “werk heeft” is (= wordt dagelijks, eigenlijk: ononderbroken) gedwongen mee te doen in dat gepraat.

       O.K., vrijwel iedereen is dus zo onschuldig als de mannen die Jezus kruisigden: die deden ook alleen wat hen afgedwongen was en ze wisten niet wat ze deden. In die bede van de gekruisigde Jezus aan zijn vader in de hemel, om hen te vergeven, betekende dat ‘weten’ iets anders dan waar wij genoegen mee nemen. Het ging om (of over) het zien van het eigen doen en nalaten en het gedoe van anderen IN EEN KADER, ALS NIET LOS VAN ALLES IN RUIMTE EN TIJD. En de priesters gingen verder: zij hielden het tot geloven te brengen en gelovig (à dienstbaar aan en timide jegens de machthebbers die hen als vee hielden) volk voor dat er meer was dan het empirische, het zintuiglijk gegevene.

       Die priesters spraken over engelen en geesten en zonde en vergeving. Ook allemaal mooie zelfstandige naamwoorden, maar: ongedragen namen. Maar bewijs maar eens dat er geen flogiston is. Het woord is er nóg en het was ooit ook in gebruik, voordat er scheikunde en natuurkunde was gegroeid (door denken over waarnemingen).

       Het praten met woorden waar niets aan vastzit, geen drager voor is, buiten de spreker, was een gewoonte. EN TOEN KWAM TEN AANZIEN VAN HET HANTEERBARE EN ZINTUIGLIJK WAARNEEMBARE DE EMPIRISCHE WETENSCHAP, die wetenschap die het bestaan van een woord niet als een bewijs van bestaan kon worden opgevat van het zogenaamd aangeduide. “Ik wil geen aanduiding, maar een bijwijzing”, aldus de eis van de wetenschapper.

       Tot op de huidige dag is er die club praters: de priesters en de leveranciers van onbewezen, ‘stellingen’ genoemde vermoedens en verwachtingen. Voordat je er wapens van kunt maken moet het bestaan proefondervindelijk bewezen worden en dáárvoor worden aan de natuurwetenschappers die enorme budgetten gegund.

Deze civilisatie is op jacht naar nieuwe wapens, naar macht om de andere wereldmachten te kunnen blijven afschrikken.

——–

       Alle veiligheid van voorrechten (eigendommen dus: geld en begeerd spul) komt voort uit de wapens waarmee van die niet wetende sukkels deze verdedigen. Alle macht komt ‘uit de lopen van geweren’. ( zie Mao’s ‘rode boekje’).

       Er zijn geen rechten en plichten, er zijn slechts wapens en van die gehoorzamende niet-weters van wat ze doen.

       Er is geen doordachte samenleving, er is een volstrekt ondoordacht gehouden mensveestapel. Een stapel menselijk gebruiksvee.

       En dat willen ze niet horen, de aangepasten.

De wereld is een schepping van de duivel. Hè? Oh, het is ook anders te zeggen: “ook de regelingen in de wereld zijn geëvolueerd”.

       De bevoorrechten hebben hun voorrechten niet ingesteld, maar aangetroffen gunstige plaatsen bezet.

       Gisteren hoorde ik op tv een zeer, zeer erge opmerking maken en (en dat is nog erger) ongehinderd de interviewer passeren. Een ondernemer met een winkel zei dat wat hij deed, door iedereen die z’n best deed kon worden gedaan. DIE OPMERKING WAT NET ZO MISPLAATST ALS WANNEER DE KONINGIN ZOU ZEGGEN DAT ÍEDERE JONGE VROUW KONINGIN ZOU KUNNEN WORDEN, als ze haar best maar deed. Nee, mensen, Koning Klant kan maar in één winkel eten kopen voor die dag, enz. enz..

       En de huisvrouwen kunnen niet naar de boeren lopen en daar groente uit de velden pakken en meenemen zonder betalen. DAAR IS DAT BOEK VAN DEFOE OVER Robinson Crusoe VOOR, om duidelijk te maken dat het de aanwezigheid van anderen is, die ons maakt tot wat we zijn.

       Op “z’n” eiland alleen is Robinson ineens weer dier, exemplaar van de diersoort ‘mens’.

       En het is niet een boek om (in) te lezen (wat Defoe inviel bij dat idee) maar om uit te schrijven wat jou zelf daarbij invalt [als je er tijd, aandacht, energie en je vaardigheden voor beschikbaar stelt, voldoende]. “Waarom zou ik?” hoor ik “in mijn geest, tussen mijn oren, met mijn geestesoor” menig lezer vragen. Heel snel vragen, want het antwoord heeft de geciviliseerde aangepaste al in voorraad. De vraag is niet echt, geen vraag, maar een uiting van ‘al geweigerd hébben’.

       Niemand werd tegengehouden bij zo’n poging zelf zijn gedachten uit te schrijven. DAT MÁG NAMELIJK. Het is wel ‘ongezellig’, het is geen meedoen, meespelen. Maar er ís ‘vrije tijd’. En jouw deel daarvan kun je ervoor gebruiken, minstens deels. 

======

       In die situatie van Robinson (die situatie waarin wij ons dus kunnen begeven), ‘in afzondering’ heet dat is alle spraak je eigen spraak en is er geen andere spraak dan bijspraak. En het is niet veel werk om vast te stellen dat ‘wat je je herinnert’ ER NIET MEER IS. Schoolvoorbeeld: die lekkere koeken van gisteren zijn op. Punt uit. Nieuwe koeken zijn niet die van gisteren. Zoals die nieuwe hond niet de gestorven zieke hond van je is.

       WAT WAS, ÍS NIET MEER.

DE ALPEN ZIJN ER LANG, AL LANG EN NOG LANG. Daarom zeggen we ook niet: de Alpen waren er. Hún zijn is niet voorbij. Die hond,  die was er en ‘is er geweest’.      

5-6-2014 11:14|3.489||5-6-2014 11:41:

       Kijk, er is met de schepsels ‘mensen’ niets mis. Gewoon een veel lerend dier. Het systeem met minderen en meerderen, het afdwingen, het moeten overtreffen, de bewapenden die bezettertje spelen (de politie) en de priesters en propagandisten en DUS OOK de onderwijzenden (want die zijn ook aangepast): ze spelen allemaal dat spreken aanmaken (‘scheppen’ dus) is. Maar NEE: als ergens sprake van is, is dat er nog niet. En als iets buiten bespreking, onbesproken, vanzelfsprekend “is” voor mensen, ís dat er nog wel.

GOED KEUREN IS ONGELIJK AAN GOED MAKEN.

———-

       ER IS GEEN RECHT, ER IS ALLEEN DE DREIGING met fysiek geweld, waar jullie, bemanning van deze mensveehouderette, de bewapende politiemensen voor inhuren. Daar voegen jullie dan gewauwel van juristen bij om ons, “onderdanen”, erfgenamen van de nederlaag, tot inkomensafhankelijken gemaakten, te verwarren.

       De aangepasten juichen plichtsgetrouw hierbij en weigeren te kijken en zich te herkennen als gevangen dieren, in gebruik als werkvee, als gereedschap, als tuig dus, met dat oude woord, als ‘personeel’ (maskerdragers, rolspelers in het illusieve spel (‘maatschappij’ / ‘wereld’ / ‘samenleving’, enz.) waarin wij mee moeten doen. Zoals die à la Skinner geconditioneerde dieren hun kunstje moeten doen: VOOR DE KOST.

WIJ HEBBEN EVENVEEL GEDAAN OM ONZE SAMENLEVING VORM EN INHOUD TE GEVEN ALS DIE DUIVEN EN RATTEN DIE À LA Skinner WERDEN AFGERICHT.

5-6-2014 12:04|3.711||| 5-6-2014 12:27:

       “Ik ben er in geslaagd” op te houden met het voelen van wat dan ook. Ze kunnen allemaal samen de pot op. Met de concrete exemplaren van de soort is, zeker bij de conceptie meestal niks mis. Maar zelfs voor de geboorte begint de maatschappij al invloed uit te oefenen en daar is geen verdediging tegen.

De aandacht van alle aanwezigen wordt ononderbroken getrokken, meestal met succes. Zoveel geluiden en kleuren met afleidende inhoud waren alleen te vinden in bloemenrijke tijden en oorden. Maar er op gericht onze aandacht te trekken waren die andersoortige levende wezens niet. Onze miljarden soortgenoten / tijdgenoten zijn dat wél. Het is zo’n gezeik. Ze zijn op van alles gericht, niet op mij (en andersom: ik geef ook niet om ‘de andere mensen’). Het lukt me niet. Ik ben alleen en daar ben ik aan gewend en ik heb er vrede mee.

Het stelt me telkens weer teleur dat men mij kan aanhoren zonder ooit passend te reageren. Maar andersom: dat doe ik toch ook hén aan? Nou dan.

Het is over en uit. Ik denk dat ik die stichting maar ophef.

Als ze érgens niet op zitten te wachten, dan is het wel op mijn tekst.

Ze geloven echt dat een ander voor hen kan denken en inzien en doorhebben en verwoorden. Dat is niet het geval. En die dienst die mag menigeen her en der wel eens aan een ander verlenen. Prijzen voor schrijvers moedigen dat zelfs aan omdat ze aan de tegenstroom van betaald geld enige winst hopen te kunnen onttrekken. ‘Ondernemen’ noemen ze dat.

———–

       De ondernemers zijn de belangrijkste spelers in ‘wereldje’. Zíj zijn de erfgenamen van HET productiemiddel: GELD (= dwangbevelen tot het leveren van goederen en diensten, aan welke bevelen de politie met dreigen met lijfelijk en wapengeweld ‘KRACHT’ bij zet [het gezag, het voor het zeggen (= te bevelen) hebben van de betaler veroorzaakt]. Nou, dolle pret hoor.

————

       En weten ze oplossingen? Blijkbaar niet.

=== 5-6-2014 12:49|4.044||| 5-6-2014 13:10:

       Met ‘VVD’ers’ duid ik die lieden aan die het woord voeren voor díe erfgenamen van de nederlaag (dat zijn dus de inkomensafhankelijken), die zich als ‘ondernemer’ tegen de anderen keren. Tegen de andere erfgenamen van de nederlaag. De bezetters zijn al weg, teruggekomen zijn alleen de predikers van hun leer: eerst de roomse wereldkerk, de staatskerk, e.d., nu: de ‘wetmatigheden van de economie’ als leer.               

ER ÍS EEN TWEEDELING BINNEN DE MENSVEESTAPEL (de boer is weg, zie Orwell)

MAAR IK VERMOED DAT HET WIJZEN OP DIE TWEEDELING EEN SCHOOLVOORBEELD VAN WAT ZE ‘HAAT ZAAIEN’ ZAL WORDEN GENOEMD.

==== 5-6-2014 13:20|4.146|||

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4-6-2014 10:52:

 

Het ergert me dat er steeds weer getuigenis wordt afgelegd van het geloof in het als waarnemer superieur zijn van anderen: “het kan best zijn dat er geesten en spoken en andere verschijnselen zijn, die mij niet gegeven zijn, anderen wel. Geloof dus in de superieure zintuigen van ergens ooit iemand(en) van wie  meldingen nu hier worden doorverteld (LET OP: niet slechts voorgelezen).

       Dát is namelijk de truc: op school leerden en leren ze de leerlingen om bij ‘proefwerken’ te melden wát ze van horen zeggen hebben, ZONDER TE VERMELDEN DÁT ze het slechts van horen zeggen hebben.

       Van horen zeggen hebben van een spreker me gezag wordt als voldoende om ervanuit te handelen gebracht.

Het gaat er om dat er hier dus GELOVEN WORDT AFGEDWONGEN. En NEE, ik stel vast dat het twijfelen aan wat iemand zegt net zo onzinnig en anders benoemd fout is, als het geloven ervan.

       Ik ken niet wat ik hoor vertellen of op tv zie. De televisie is geen verrekijker. Mensen kunnen onwaarheid brengen in de vorm van meldingen. In de vorm van ware uitspraken dus.

       DAT FEIT IS ONS HIER NU WEL 100% RESTLOOS BEKEND.

Als we een volzin in meldende vorm horen, dan hebben we geen sprankje zekerheid dat er ook iets gemeld wordt.

       WEL, als dát door de lezer / hoorder van mijn teksten niet wordt aangevochten (“in zijn hart”, want uitspreken kún je die onwaarheid ‘dat de vorm van de uitspraak het gezegde tot waarheid of onwaarheid maakt’ in deze tijd hier écht niet meer), dán zijn de kinderen die aan het leren zijn van deze leugens in hun omgeving af.

       Want dát is wat ik aanklaag: DAT ZE HUN LERENDE TIJDGENOTEN IN EEN LEUGENRIJKE OMGEVING BRENGEN EN HOUDEN.

       En NEE, het vergoelijken van de overdrijving [door advocaten (pleiters voor de ene kant van een twistzaak)] en het weglaten van feiten, die de ander dan maar naar voren moet brengen, KORTOM: HET VOORLEVEN VAN RUZIËND TAALGEBRUIKEN IS WANGEDRAG.

———-

       Het is een schande dat we getuigen onder ede moeten stellen om de kans op melden van wat ze zich herinneren te vergroten. Waar de ene bedreiging op de andere gestapeld moet worden, daar is geen plaats waar het GOED TOEGAAT.

       EN DIE SCHIJN dat het in de rechtspraak en op school goed toegaat, voor wat betreft het omgaan met het SAMEN LEVEN (samen in tegenstelling tot: in een tot op individuen uiteengedwongen overwonnen volk dat tot personeel gemaakt is bij de productiemiddelen die van hen werden geroofd, personeel dat moet smeken om te mogen werken met die ontvreemde productiemiddelen (moet solliciteren), bij welk solliciteren (resp. welk ‘op de markt gooien van eigen vaardigheden, diensten, teksten en andere maaksels) ze tegen elkaar bezig moeten zijn, omdat het de erfgenamen van de rovers/bezetters lukt om betalen te laten afdwingen en het geld te laten klonteren en wel bij de gokgelegenheden (de wedstrijden, de beurs en andere  casino’s).   

==========

       Alle aanwezigen alleenstaanden (m.a.w.: individuen oftewel enkelingen) die worden aangeduid met PERSOON. Gezien de manier waarop ze GEBRUIKT WORDEN: als personeel, bij de van hun erflaters / voorouders productiemiddelen (bebouwbaar land, het wild en de vis in de wateren).

       Het is niet nodig dat dit een melding door mij is, dat kan niet, want ik heb dat verhaal ook van horen vertellen, dat ooit de Romeinen “in ons land” kwamen, weg gingen, en later als Roomse Predikers (Willibrord en Bonifacius en zo) terug kwamen. Dat dit verhaal waar gebeurd is, is voor het zien van de BRUIKBAARHEID ervan ALS  VERWACHTGEREEDSCHAP niet nodig. Verwachtgereedschap voor de verschijnselen zoals dat hierboven aangewezen bedriegen en bedreigen. Het bedriegen waarvan de gezetenen door het onder ede stellen de DOOR HEN MET POLITIEOPTREDEN (: grijpen en opsluiten en opgesloten houden dus) bedreigden willen weerhouden. En dat heet dan, net als wat natuurwetenschappers doen: ‘onderzoek’. Daar klopt toch iets niet.

———–

       NOGMAALS: JULLIE ZIJN TUSSEN LERENDE KINDEREN BEZIG. GEDRÁÁG JE G.V.D. EENS CORRECT.

HET IS ZOALS Mozes ZEI BIJ ZIJN “GEBODEN”: doe dan maar alsof het geboden zijn, deze antwoorden op de vraag hoe iemand die deugt zou handelen (doen én nalaten).

MAAR LAAT JE KINDEREN LEREN ZELF DE TEKST IN KWESTIE TE LEZEN, ZODAT ZE HET FEIT KENNEN DAT HET GEEN MELDING VAN HUN OMLEVENDEN IS.

       ÁLS JE IETS DOORGEEFT AAN EEN VOLGENDE GENERATIE (aan jongere tijdgenoten, die aan het leren / erbij gaan horen, zijn) MAAK DAN IN ’S HEMELSNAAM DUIDELIJK DAT HET GEEN MELDING MAAR DOORGEEFSEL (traditie) IS.

       EN LEER ZE: iedereen moet zelf zoeken naar datgene waarover deze traditionele teksten gaan HIER NU. Waar de spreker wiens wijze woorden wij doorgeven het over had, dat was er toen. En dat is nu verleden. NEE, de traditie gaat niet over bergruggen en andere duurzame zaken. JA, het gaat over de natuur, over het blijvende en over het gedrag dat daarbij om voort te duren past.

———–

       En NEE het gaat er niet om dat je in het bestaan van ‘het’ in van die talige constructies als ‘het regent’ gaat geloven. Zo min als in het bestaan van goden en duivelen en hun bedoelingen. En zo min als in het daderschap van mensen (inclusief jezelf) met die wil, om het erger te maken: die vríje wil.

       Spreken bij aanwijsbaarheden is echt niet iets met als bijwerking het scheppen van zulke daders. Nooit geweest.

———–

       Maar als een aanmaker van een staatskerk voor het Romeinse rijk op het idee komt om (tweedehands van de priesters van de joden die niet los konden komen van hun indoctrinatie in Egypte) alle mensen binnen het rijk te laten geloven in één god, dan blijkt dat een gouden greep. 4-6-2014 12:01|947||4-6-2014 12:26:

       Een gouden greep, want nu kan het ‘hoe deze god te dienen tot tevredenheid van de autoriteiten’ tot HET onderwerp van ‘kerklid zijn’ gemaakt worden. En dan gaat het allemaal dus overal over, behalve over het opstandig zich buiten de wereld (zich met de andere voorroomse christenen in de gemeente, het Onze Vader biddend ‘kind van god’ i.o.v. onderdaan van de keizer noemen) plaatsen van de (nu van zijn begrippen en geschriften beroofde) goederen en zo delende gemeenschap van volgelingen van een joodse “profeet”.   

————

       Die joden moesten nog hun te heiligen tekst (leren) lezen, elke zaterdag, in vereniging met voldoende aantal leden bijeen. Hardop.

Aan de roomse staatskerkelijken, tot geloven verplicht, werd dat lezen verhinderd. De pastoor las wel wat voor en vertelde er bij en er over. Of had een andere tekst. In de loop van de eeuwen (lees: generaties) ontaarde het herhaaldelijk en vaak in ‘hocus pocus’ (de in het Latijn gezegde formule: ‘dit is mijn lichaam…’ bij de hostie).

       Je kon en mocht er als goede aanwezige gelovige bij VOELEN wat je wou. Onzin natuurlijk, er is niemand die een wil tot voelen in gevoelen omzet, zo práten wij er over.

 

——–

TAAL GEBRUIKEN IS NIET HET SCHEPPEN VAN DRAGENDE GROOTHEDEN BIJ DE ZELFSTANDIGE NAAMWOORDEN.

——–

=======

       Door ergens van te spreken ontstaat dat iets niet. En let op: niemand kan, zoals een timmerman van een tafeltje dat ie bedacht, uiteindelijk tonen dat ie een verzinsel geschapen heeft. En zijn geen goden, duivelen, fantasiefiguren gemaakt, nee, ook niet als er films en dus ‘props’ van gemaakt zijn.

       Zoals die films waren bedoeld om anderen te laten betalen voor hun ‘geamuseerd worden’, zo werden die godenverhalen gemaakt om het menselijk gebruiksvee (waartoe de beroofde inheemsen waren gemaakt) te verwarren en te misleiden en BANG TE MAKEN, TE INTIMIDEREN, VAN ‘IN OPSTAND KOMEN’ AF TE HOUDEN.

       En let op: dit is al ettelijke malen, historisch gezien tamelijk onlangs nog, bijv. door Marx c.s. uitgelegd. Maar zoals de jood Einstein tot grootste geleerde werd uitgeroepen, zo enorm als de atoombom als intimideermiddel is, zo verguisd werden de jood Marx c.s.. En NEE: dat gezeik dat wie op deze dingen wijst zich aan de zijde van Adolf H. te B. en Josef S. te M. schaart, is advocatengepraat, retoriek, stemmingmakerij.

——–

       LET OP: niet dat mij dat alles ook maar ene moer kan schelen. HET IS HÚN WERELD, niet de mijne. Ik speelde nooit mee, ik werd (Moederzijdank) de wereld niet in bevaderd. Gevangenschap in die wereld kon zij ook niet voorkomen, niet langer dan tot de leerplicht toesloeg. Maar toen was het gelukkig voor het volledig in mij uitwissen van alle ‘schepsel zijn’ al te laat.  Het bleef hún wereld en míjn gevangenis, met het overgeleverde regime.

       En wier wereld is het dan wel? Het is de wereld van de eigenaren en hen die hen dienen voor geld. Want let op: het drukken van geld is niets anders dan wat vroeger was: het uitschrijven van dwangbevelen [aan personeel van (= met) productiemiddelen tot het leveren van levensonderhoudmiddelen aan leveranciers van gewaardeerde diensten] door wie gediend werden. Zo werden de gevangen gehouden en gebruikte erfgenamen van de nederlaag bij de roofoverval van ooit, ONDERLING TOT DWINGEN GEBRACHT. In opdracht van de overwinnaars, door middel van dwangbevelen, op het gehoorzamen waaraan de bezettingstroepen (nu: politie) toezagen. 

En zij die van het bemannen van dat regime leven handhaven die orde. Ze doen dat, – dienend voor geld -, door ‘het bestrijden van diefstal’: het afdwingen van betalen. Let op de omkering: ván toezien op het leveren, dat moest volgens het dwangbevel, náár het toezien op (= door bedreigen afdwingen van) betalen  (= het overhandigen van dat dwangbevel voor doorgevend hergebruik door de leverancier (van goederen en/of diensten).

 LET OP: het bestrijden van diefstal  is: het heiligen van de resultaten van de rovers van toen, sindsdien de erflaters van de eigendom.

Het is het ‘aan geld komen om te betalen’, dat  voor iedereen nodig gemaakt wordt door de bewapende en tot lijfelijk geweld plegen gemachtigde bemanning van de ordehandhaverij.

————-

       En langs die weg komt er veel macht te liggen in handen van diegenen die over de werkgelegenheid, m.a.w. over die manieren van aan geld komen die door de ordehandhaverij toegelaten worden, die IN ORDE zijn.

———-

       Wie niet rechtstreeks de machthebberij (of dat nou de adel of ‘onze democratische staat’ is, dat maakt in deze opmerking geen verschil) dient, is in de macht van DE ONDERNEMERIJ. Hij moet zelf ondernemer (“zelfstandige met of zonder personeel” heet dat sinds kort) worden of een baas zoeken, een opdrachtdelen doorgevende aannemer van met koopkracht gegeven orders.

———

       ‘De baas zijn’, ‘de baas spelen’ en ‘heersen’ benoemen bezigheden, waarbij gevoelens worden aangemaakt, met veel onderling overlap.

Gaan over iets. Dat willen allen die niet (waarheid sprekend) kunnen zeggen: het is hun wereld, niet de mijne. De voorrooms christenen waren van die lui die naar waarheid stelden: de wereld is van anderen, niet van ons. Wij zijn niet ván de wereld, hoezeer ook (wij gevangenen zijn gemaakt en worden gehouden en worden gebruikt) ín de wereld. Als zij baden tot hun vader in de hemel deden ze dat niet (zoals na de komst van de roomse staatskerk wel, als tijdens de biecht uitgereikte straf) op de manier van strafregels schrijven. Boetedoening: twaalf Paternosters en 10 Weesgegroetjes. Volgende keer wat erger zondigen, want dit is de moeite van het opleggen als penitentie niet waard.

———–

4-6-2014 14:09|1.857|||4-6-2014 16:48:

 

       Het is wellicht jammer, maar ze leren de kinderen niet kennis nemen, maar doen alsof ze waargenomen hebben, wat ze in feite alleen van horen zeggen hebben. En de natuurlijke neiging tot zelf proberend en onderzoekend doen en zelf kijken en nadoen wat ze hun ouders zien doen, die neiging levert geen lof op en er wordt geen inhoud voor gelaten (laat staan aangeboden).

       Vraag je bij een kind (dat je, bijvoorbeeld, als onderwijzer in je klas hebt) eens af welk beroep het ooit zijn vader zag uitoefenen. Geen dus, art.461 W.v.S. staat kinderen de toegang tot de werkplaats van hun vader en ooms en andere familieleden niet toe. Alleen als papa zelfstandige is, kan ie dit verbod buiten werking stellen, wat ie natuurlijk, zo al, waarschijnlijk alleen voor de eigen jongen zal doen.

       Thuis valt er niets constructiefs, zinnigs, ernstigs, te leren. Daarvoor, voor het verdoen van je tijd als lerend kind, is massaal speelgoed in de handel (dat is overigens ongelijk aan: in huis).

Een heel erg tv-programma is dat van die Supernanny, die de ouders aanleert thuis ook gevangenisstraf in te voeren. En het is inderdaad zo, dat dat leerzaam is voor later.

       4-6-2014 17:05|2.056|||