Jaap Schot, 17 april 1999

Een IETS beschrijven [ be-beeld-spreken ] in de termen / onderscheidingen / verhalen / begrippensystemen, die beschrijvend zijn voor levende samengestelde organismen is bebeeldspreken. Er gaat het verhaal dat eencelligen ooit op het idee zijn gekomen bij elkaar te komen en te blijven, samen te leven met wederzijds voordeel en zodoende langzamerhand, na generaties hun vermogen tot apart leven, tot zelfstandigheid, hebben verloren of opgegeven. Wat we bij mensen tegenwoordig hier zien gebeuren is dat ze als mogelijk-zelfstandig-levende worden geworpen (geboren) en dan onverwijld zo worden behandeld dat ze dat vermogen niet kunnen verwerkelijken en het daardoor op den duur verliezen. Ze hebben na dat zo behandeld worden niet meer de mogelijkheid, het vermogen noch de gelegenheid, om zelfstandig te bestaan: ze kunnen nog slechts in IETSen functioneren. [‘Functioneren’ hier in beide betekenissen: 1. met alle organen harmonieus bezig zijn, door er txaenz door te laten stromen en 2. als iets (dat is: IETSonderdeel) in een IETS taken / functies vervullen, ‘meedoen’ als iets.]
=============
“Wat wil je worden?” is de vraag naar de functie / taak /plaats in enig IETS of naar de wijze van gebruikt-worden waarnaar de voorkeur uitgaat. De gevechtsklaren maken carrière, zich van IETS tot IETS en van lagere naar hogere functies begevend. Menig gevechtsklare blijft ook binnen een organisatie om daar bijvoorbeeld paus te worden of directeur. De gevechtsklare schaft zich minderen aan, de bruikbaren gaan met iets bestaands, met verschijnselen, spul en spullen om en kunnen daar vaardiger in worden en beter betaald worden voor die grotere vaardigheid. Ze komen nooit omhoog, ze krijgen geen minderen. Als dat wel gebeurt worden ze erdoor uit hun deskundigheid weggetrokken en bijpassend ongelukkig.
===============
zaterdag 17 april 1999 22.08:
====================
In Star Trek hebben ze twee andere kanten van het georganiseerd bezig zijn uiteen gefantaseerd: ze hebben daar de borg, dat zijn tot een totale eenheid aaneengesmede exemplaren van verschillende soorten. Totale doorverbinding, ik heb het niet nagezocht, maar ik stel even: geen rangschikking, geen centrale, dus geen periferie. Er is in die eenheid geen privaat initiatief en geen remming zich voor het geheel te offeren. Wij zijn borg, wij zijn een. Geen geheimen, geen rangen, geen standen, geen gebruik van sommigen door anderen. Communicatie door middel van telepathie en door een op doeltreffendheid aangemaakte en onderhouden taal: elke onderscheidenheid wordt aangeduid met een aparte, eigen naam.
In zo’n eenheid zouden specialistische vaardigheden kunnen worden opgeplakt en losgemaakt, zodat niemand in een baan komt vast te zitten. Met computers en robots wordt het aanleren van het gebruiken van die dingen een manier om die beplakbaarheid met taken mogelijk te maken.
============
Waar het mij om gaat is dat de geciviliseerden, de slavenhouders, dubbel zijn in deze. Dat is ook een ongelukkige uitdrukking. Er wordt gezegd dat het om het doel van het IETS gaat, maar het gaat om het doel met het IETS en iedereen, iedere gebruikte en iedere gebruiker heeft zijn eigen doel met het IETS, hoe ondoordacht ook. Er is echter ook een genoemd, statutair doel met het IETS en dat doel wordt niet eens nagestreefd als gevolg van al die private doelen van de gebruikers en gebruikten in het IETS. Slechts omdat het van giften moet bestaan streven mensen in het Rode Kruis de statutaire doelen ervan (ermee vanuit de oprichter en vanuit de geldgevers gezien) voor de vorm en opgepoetst na. Op een paar vrijwillige medewerkers na, die voor hun zieleheil na hun afsterven streven, kan het deze werkers geen moer schelen wat er gedaan wordt en nagelaten. Als een andere organisatie een betere baan en een gezelliger stel gebruikten aanbiedt, dan weet de omworvene dat hij ‘zich kan verbeteren’ (zo heet dat) en dan doet hij dat.
De sociale partners zijn totaal vrij van elk idealisme. Idealisme is onverenigbaar met sociaal (dat is hier!: in de maatschappij) bezig zijn. Overigens ook dat woord ‘idealisme’ kan hier even worden gedefinieerd: hier betekent het: werken volgend de weg naar de statutaire doelen: zogenaamd: eerlijk je best doen voor je loon. Wie zo bezig gaat in de maatschappij is niet slechts een gebruikte maar een dwaas met een ingebouwde slavendrijver, een workaholic, en collega, waar de anderen de pest aan hebben.
=============
Het verlangen minderen te hebben is de oorzaak van het verlangen onnodige dingen voor zich te laten doen, want me dat laten-doen door levende, potentieel-gelijke anderen bewijst de hogere zijn hoger-zijn. Wat ik mijn computer voor me laat doen geeft mij geen gevoel een mindere te hebben. Koninkje spelen is vernederen en een ding kan niet een plaats hebben op de ladder. Alle civilisatie is fascisme, slavenhouderij, Herrenvolkje spelen, vernederen. Verkrachten is alleen maar een vorm van vernederen. Als er een vernederender vorm van mishandelen is, verdient die de voorkeur bij de met lijfelijk geweld werkende lagere fascisten. De witte-boorden-fascisten doen het allemaal beschaafder, gladder, dus: voor hen zelf doeltreffender. Er is niets beschaafds (in de idealistische, propagandistische betekenis van dat woord, de enige die je in woordenboek en encyclopedie aantreft) aan beschaving.
=============
Er verbetert ook niets aan de stand en gang van zaken in de slavenhouderij als de slaven plezier beleven aan het doen van onnodigs voor wie hen houden (als gebruiksvee). Er verbetert ook helemaal niets als ieder kind mag kiezen hoe het gebruikt wil worden of met welke wapens het de carrièrestrijd wil strijden. Ik ben met geen enkele onwezenlijke verandering te belazeren. zolang er onnodigs anders dan op eigen initiatief en voor zichzelf en in het verborgene wordt gedaan is er nog niets wezenlijks veranderd. Als het doen van onnodigs niets ‘sociaals’ meer oplevert, geen bewondering met name, dan zullen we nog wel eens elk onnodigs apart op eigen merites beoordelen. Eerst die rangschik-component verwijderen.
================
Een bedrieglijk (propaganda-)verhaal doet de ronde dat een bevelsstructuur, centralisme, hiërarchie een middel tot een doel, grotere kracht zou zijn. Bij zes miljard tijdgenoten en die verdeeld in ontelbare IETSen met zo’n structuur is dat aantoonbaar onwaar. En wat ooit was en ooit onder andere omstandigheden zou zijn, is totaal niet ter zake, er is maar een enkele zaak: de levende wezens hier nu.
=============
In feite is dat retoriek: er is geen omvattende, gezamenlijke zaak, er is alleen een gevecht van alle levende wezens om voort te bestaan en zoveel mogelijk te functioneren. Die strijd woedt nu en alle bespreking van die strijd is onzin. Er is niets van te begrijpen, want begrijpen berust op het aanbrengen van een verwachten funderende structuur en die is in een oorlog niet gegeven. Je verstand staat er bij stil: er is niets te begrijpen, er is geen greep op te krijgen, de bij bestuderen en begrijpen vooronderstelde regelmatigheid is afwezig. Punt. Einde. Met dit inzien van de onbegrijpelijkheid valt ook de mogelijkheid tot partijname weg en valt dus voor wie begrijpt niet te kunnen begrijpen ook alle beweegreden tot het meedoen en het doen van onnodigs weg. Daarmee valt de hele oorlog, die hele strijd weg. Want: het is niet om het nodige dat de mensen onderling en tegen de rest vechten zonder enige rem, het is om het onnodige, om het nooit eindigende altijd maar veranderende en uitdijende bezit dat nodig is om de rang mee te vertonen. Bij het doen van het nodige is een eind te vinden, aan te treffen, de verzadiging. Aan het (laten) doen van onnodigs zit geen eind. Het oneindige past niet op een eindige planeet en niet binnen een eindige tijd van leven.
===============
Het is totaal oninteressant om te proberen dat nog nader uit te leggen. Mensen, velen van hen, doen dat onnodige, ook zonder dat ze er toe gedwongen worden. Ze verzetten zich overigens ook niet tegen daartoe gedwongen worden, dus dat maakt ook al niets uit. Mensen zijn even onaanspreekbaar als sneeuwvlokken en stenen in een lawine. Mensen hebben geen hekel aan oorlogvoeren, maar aan verliezen. Aan het overleven van ellende zijn ze het best gewend en aangepast. Het is allemaal niet leuk, het is niet sprankelend en niet constructief. Ik had zo graag mee gewerkt aan een groots project, er samen iets van maken, van al die mogelijkheden en die txaenz, waaronder die vaardigheden en dat leervermogen. Het is zo’n droeve vertoning, als er door Iemand of door buitenaardsen toegekeken wordt. Ik mocht dit leven niet meespelen, ik werd niet uitgenodigd, meestal zelfs geweerd en nog preciezer: tegengehouden doordat het meedoen niet gratis was. Ze weten ook niet wat ze doen, hoewel ze de stand en gang van zaken en de regels en de bemanning kennen. ze komen zelfs innerlijk en in hun eentje privaat niet in opstand, terwijl dat ongestraft kan. Ook zo’n voorstel als Walden II van Skinner wordt totaal genegeerd en de kibboetsen zijn er nog slechts als overblijfselen van een vroegere beweging.
==============
Waardoor komt deze droefenis toch, waardoor komt er zoveel ellende boven zodra de onderdrukking van elkaar naar de keel vliegen is opgeheven waar vroeger het communisme was? Aan de proxi-oorlogen is overigens ook geen einde gekomen in Afrika bijvoorbeeld. Het hele nieuws staat bol en strak van de ellende. Het is hier in Groningen in Nederland nu hartstikke rustig en goed, maar ook hier nu is er niets constructiefs aan de gang. Van al die mogelijkheden maken ze NIETS. Ze hebben enorme hoeveelheden koopkracht en houden hele volksverhuizingen naar vakantiebestemmingen en sportmanifestaties. Totale bovenmaatse waanzin. Ze kijken naar onbenullige programma’s en zuipen hele rivieren alcohol om van de XTC en wat daarop aan het volgen is, maar te zwijgen, evenals van de ‘drugs’. Er is een stroom van psychotroops, dat is onvoorstelbaar, van pijnstillers tot in het absurde.
==============
Ze zijn niet gelukkig, maar ze doen er niets tegen, ze slikken ertegen en ze leiden hun aandacht af (resp. laten dat doen). Ze zijn net zo machteloos als ik, dat is duidelijk. Maar zij nemen geen vrij van het meedoen. Ach, het is ook mijn zaak niet, zij hebben hun eigen grote gelijk. Maar het betekent wel dat er niets constructiefs aan het gebeuren is of komt. En dat vind ik dan weer jammer. En dat is een gratis gebaar, een losse gedachte, waar ik geen daad bij kan voegen.
=================
=== einde === zondag 18 april 1999 1.20 ===