Jaap Schot, 20 augustus 2002

Wie zichzelven overwint is sterker dan wie een stad inneemt.
Dat betekent: wie het presteert om op te houden zich
via zijn apperceptieve massa van buiten af te laten besturen,
wie anders gaat opvatten, denken en handelen dan
volgens zijn aangeleerde ondoordachte gewoonten
die hij opliep vroeger in die andere omgeving, die is echt een overwinnaar.
Iedereen kan met ‘IK’ (gaan) bedoelen: diegene die deze overwinning nastreeft,
bewerkt, bewerkt heeft en behaalde door verzet en overwinning
op het toevallig aangeleerde en viert en in gedrag (doen èn nalaten!) uitdrukt.

Even concreet, het is toch een persoonlijke brief:
Er zijn mensen die gelukkig zijn in een huwelijk, samenwonend, bijeen zonder tijden alleen te zijn, alleen te wonen (daartoe). Ik ben en word niet zo iemand. Ik heb nooit mogen meespelen met de andere kinderen in de straat, bij de school, enz. Daardoor, doordat ze me voor zover ik kon zien, niet wilden laten meedoen, heb ik alleen leren ‘spelen’, wat bij kinderen de naam is van: ‘de eigen txaenz besteden op eigen initiatief en onder eigen regie, zonder te storen en zonder te wensen gestoord te worden, zonder zich alleen, eenzaam, genegeerd en/of verlaten te voelen.’ Ik speelde altijd zoet. En nog: ik val anderen niet lastig met mijn teksten. Ik verlang niet te storen en niet gestoord te worden.
=========
Ik speel niet met anderen en niet bij anderen. Ik speel alleen. Ik besta in dat ‘spelen’, dat niet competitieve (niet rangschikkende, van winnen en verliezen vrije) spelen zoals een voorschools kind dat kan.
Ik wil daar niet mee ophouden.
Ik doe er niemand kwaad of tekort mee.
========
Ik heb dat deel van mijn txaenz dat na dat spelen overbleef ter beschikking gesteld voor het omgaan met Moeder en met Maria en die zijn nu allebei dood. Toen heb ik dat deel, dat immers nog bestaat, ik leef nog, aangeboden aan jou.
========
Niet iedereen bedoelt dat met de woorden die ik gebruikte en die echt exact weergaven wat ik bedoelde. Als jij er wat mee kunt, dan is dit ‘stuk’ txaenz van mij (deze omvang en deze kwaliteit) voor omgaan met jou ter beschikking. Omgang, geen ruilhandel, geen rangschikking, geen binding: het willen mag en moet niet door doen in moeten overgaan.

Wat is daar nou toch moeilijk aan??????????
=========
Ruilhandel maakt van seksuele omgang prostitutie.
Het maakt van alles wat ik doe en waar jij voordeel van hebt een ‘leverantie’, die nog betaald moet worden, waar nog wat tegenover gesteld moet worden. Daar wordt ik kotsmisselijk van. Ik walg daarvan. Niet letterlijk, lijfelijk, zo werkt dat bij mij niet, maar bij wijze van spreken. Met walgen druk ik de afkeer die ik voel uit.
LEVEN doe je niet met de ruilhandel als ‘model’, als ‘verzameling normen, waarden, spelregels’.
Integendeel, iedere avond, met de nachtzoen, wordt bewezen dat er geen schuld en geen tegoed ontstond, nergens bij, de hele dag niet. Dat is LEVEN, dat andere is leven, eigenlijk: leven (in nog kleinere letters). Het is miezerig.
De miezerige uitspraken erbij zijn van de soort:
‘Je moet iets voor elkaar overhebben’ en dan bedoelen ze niet dat je het over moet hebben, maar dat je het moet offeren, dat het je een verlies, een opoffering moet zijn, dat je je dit of dat voor de ander ontzegde, dat je iets wat je om gelukkig te zijn, om volledig en harmonieus te functioneren moest doen, opgaf, naliet. DAT IS FOUT.
Het alternatief voor ruilrelatie is SAMEN ZIJN. Als we samen zijn, streven we voor ons beiden na wat we voor onszelf nastreven: zoveel mogelijk volledig en harmonieus functioneren. Ieder van ons heeft alleen die eigen apperceptieve massa (bezien in deze volzin als de verzameling vaardigheden) waarin hij heeft leren (is gaan kunnen, nu kan) functioneren.
Ik moet jou niet aanbevelen te leren functioneren in opstellen schrijven, teneinde op mij te gaan lijken, omdat het bij mij zo lekker werkt. En ik moet niet gaan leren pianospelen of dansen of schilderen. Maar ieder van ons moet zijn functioneergereedschap in gebruik houden en daarvoor door de ander volstrekt de ruimte ‘krijgen’ (die term sluipt niet binnen, maar is puur dwaas: de ander bezit noch beheert andermans ruimte. Maar het is niet toevallig en niet onschadelijk dat die term zo voor de hand ligt, in de taal, dat er bijna geen andere te vinden is. Zo léven mensen samen, als waren ze elkaars baas, over en weer, beurtelings en plaatselijk. Wat een ellende.)
========
Hier een concreet voorbeeld van fout omgaan met elkaar en met de woonruimte. Jij wilt uitslapen en als ik jou uit je slaap haal door beneden te komen als ik wakker wordt, op mijn tijd, dan wil je dat ik langer dan volgens mijn tijd boven blijf.
Dat is zóó fout !!!
Het kost me hele ochtenden, sloten txaenz. Fout, fout, fout. Schade voor beiden, want ik erger me rot aan jou en ik verlies mijn tijd. Dat kun je toch zien, inzien, objectief zien. Het is puur het vernietigen van mijn txaenz, mijn ’leven’. Waanzin, waanzin.
Jij hebt die slaap nodig en ik die gelegenheid om wakker te werken. Ergens anders slapen dus.
Dat is toch nuchter en ‘sachlich’ (ongelijk aan geruil en commercie dus), dat is toch niet liefdeloos of zo.
Nee, dat stuk txaenz, dat moet ik niet voor jou ‘over hebben’ in de zin van graag en met liefde offeren, verdoen, laten vergaan.
Zoiets eisen, dat dóe je toch niet in vrijheid en terwijl je doorhebt wat er door jouw apperceptieve massa heen, hier ‘speelt’: het ruilen en rangschikken in plaats van SAMEN LEVEN. Wat als ruilen en/of rangschikken te duiden is, is fout. Bedoelen en bewust hebben, zijn irrelevant.
20-8-02 13:04 / invoeging |||||
=============
Ik ga het weer korter zeggen dan in de vorige schrijfsels:
De kern van de zaak is de afwezigheid van de vanzelfsprekendheid van ‘liefde’ of zo men wil broederschap en het heersen van de regels van het spel ‘geciviliseerde’ ook in het omgaan met vrienden, vrienden dat zijn ‘geliefden’ die geen familie zijn. Als er sexueel omgaan optreedt, vindt dat plaats binnen een vriendschap, maar voor vriendschap is de aanwezigheid van sexueel omgaan volstrekt geen noodzakelijke voorwaarde.
‘Geciviliseerde’ spelen is volstrekt onverenigbaar met vriendschap, evenzeer als met ‘familie zijn’.
Iedereen weet dat hij met vrienden en familieleden geen handel moet drijven, geen financiële transacties moet plegen. Vrienden zijn noodzakelijke gekozen familieleden. Zodra die vriendschap er is, kan er sexuele omgang zijn en die is dan geen incest, maar ook geen prostitutie.
============
Het centrale is dat er eerst SAMEN ZIJN moet zijn, vooraleer er zinnig oncommercieel, (dat is ongelijk aan ‘onzakelijk’, onzakelijk is het tegendeel van verstandig, van objectief, van ‘constaterend en denkend’ in tegenstelling tot zonder afstand en reflexie gevoelens en neigingen uitend en tot leidraad nemend) maar ter zake, iets besproken kan worden.
============
Wijfachtig is dat, gevoelsgestuurd, onzakelijk en tevens commercieel (‘ruilhandel’) omgaan met anderen. Wijfachtig, niet vrouwelijk, het heeft met het geslachtsorgaan van wie wijfachtig doet niets te maken.
========
Geciviliseerden willen over anderen heersen en laten zich ook door anderen deels overheersen. Niemand van hen bereikt het om zonder meerderen, zonder lui die hem gebruiken te zijn. Dat laat hij zich aanleunen, maar hij neemt, en wel al of niet op derden !!!!!!!!! en/of later !!!!!!!! wraak. Hij neemt om te compenseren voor dat hij gaf (en geeft). Hij eist offers van anderen omdat hij zelf zich laat aanleunen, wordt beroofd, wordt gebruikt. Vergelijk Canetti, ‘Massa en macht’ over de angel van het bevel, die bij wie gehoorzaamt, achterblijft.
=========
Centraal is dat betrokkene zelf
* Niet WETEND, MAAR ‘slechts’ (ONVERMIJDELIJK IS DAT!) KENNEND in de gaten heeft (en wil hebben en krijgen) dat hij ruilhandel drijft en rangschikt en buiten liefde en vriendschap blijft in zijn omgaan met de ander, wat hij ook voelt.
* Met een rekening courant loopt te werken, waardoor de relatie nooit uit de gedachten gaat en het verleden altijd blijft gelden en alles niet slechts herinnerd moet worden, maar ook terug te vinden moet zijn, als verwijt of als herkauwbaar genot. Daartoe moet het gebeuren herhaaldelijk weer verteld, de herinneringen ‘opgehaald’ worden.
============
IK heb dat gedrag, die instelling als mij belastend en als ergerlijk ervaren en ben er mee opgehouden om te gaan met mensen die zo doen en zijn (in elkaar geschroefd zitten), zulk een structuur in hun apperceptieve massa met instemming aantreffen en ermee hun gedrag laten initiëren en bepalen.
========
Ik heb er tientallen opstellen tegen geschreven, nee: honderden. Het is echt een volstrekt afgerond onderzoek.
Iedereen die zo met anderen omgaat [ 1. rangschikkend (bijvoorbeeld bewonderend) dus en 2. met een rekening courant: ‘ik heb nog deze gunst van jou tegoed en ben jou dat nog verschuldigd’)] KENT het feit dat hij dat doet, maar weigert zich ertoe te brengen het ook te WETEN.
===========
Ermee ophouden betekent: je verlies nemen. Nu kijken wat je nog hebt en verder, voortaan, waar dat ook maar kan, met name dus binnen vriendschap, echte vriendschap, je txaenz anders besteden, buiten dat spel ‘civilisatie’. Maar je bevindt je nog steeds tussen de spelenden, daar kun je niet bij vandaan en die zullen je proberen te gebruiken, zíj spelen door, namelijk. Tussen hen zijn, is ongelijk aan één van hen zijn.
=========
Met iedere echte vriend schep je een kleine enclave ‘‘ ECHT ZIJN in tegenstelling tot spelen”, een enclave binnen de wereld (de wereld is overal waar civilisatietje wordt gespeeld, waar het gaat om tegoed en schuld om baas en knecht, om de ander ergens toe brengen waar hij uit zichzelf niet toe zou komen, niet in het kader van ‘ongestoord gelukkig zijn’.
========
Een ander liefhebben betekent: een ander niet in de weg willen en zullen gaan zitten bij zijn LEVEN met zijn apperceptieve massa als gereedschap. [LEVEN is: zijn txaenz besteden, besteden kan investeren omvaten, maar besteden is volstrekt in tegenstelling tot verdoen. Voor mij, voor mij zoals ik de propaganda voor de civilisatie heb opgevat als een inspirerend verhaal is verdoen onaangenaam. Dat komt doordat ik bruikbaar ben gemaakt in 21 jaar scholing, scholing die niet zuiver was gehouden en deels ook indoctrinatie was met de waarden van de civilisatie en deels opleiden, dat is: bruikbaar maken voor en binnen de civilisatie.
============
Ik WEET dat en toch is het niet over. Ik blijf verdoen haten en ik blijf in met name bij mij, UITSCHRIJVEN lustvol functioneren met mijn hersens.
=========
20-8-02 10:47|||||