Jaap Schot, 11 december 2003

Het is jammer, maar er is niks aan te doen. Wij worden en werden al levenslang gehouden als gebruiksvee. De anderen om ons heen doen dat: de andere exemplaren van onze soort. En op onze beurt doen wij daar aan mee, als koper van wat we nodig hebben of begeren. Als koper zijn wij mensengebruikers, die doeltreffend werkende cipiers aan het werk willen hebben. Consumentenbescherming tegen die mensengebruikers die als gebruikten wraak nemen door bedriegen en door het leveren van slechte waar, foute rekeningen, enz. enz.
Koning Klant mag niet worden bedrogen.
De wereld wil bedrogen worden, laat ons haar bedriegen.
=======
Nee, dat is geen vrede, dat is burgeroorlog.
=========
‘Vrijheid’ is een ongelooflijk veel misbruikt woord.
=======
Wat onderscheidt ‘vrede’ van ‘anarchie en chaos’?
Wat onderscheidt een gewoon paard van een mustang?
======
Ik werk de antwoorden hier niet weer opnieuw uit, het is duidelijk:
‘vrede’ is daar waar de mensen niet zelf voor hun veiligheid zorgen,
‘welvaart’ is daar waar de mensen niet zelf nemen en maken wat ze nodig hebben resp. begeren, maar ‘elkaar” dienend voor geld ervoor zorgen dat alles wat gedaan moet worden door deskundigen gedaan wordt [niet door de nodighebbers zelf en niet door Beun de Haas v.o.f..],
‘vrijheid’ is daar waar geen lijfelijke dwang of bedreiging samengaat met (= uitgeoefend wordt door) statutaire, wettelijke bevoegdheden, maar door de leeftijdsgenoten en collega’s: pestend, terroriserend, ‘mobbend’. En waar de buitenbesturing der ‘vrijen’ via verleiden met propaganda en reclame verloopt, zonder ‘officiële’ dreiging met boetes of zo.
========
11-12-2003 12:15|11-12-2003 14:54:11-12-2003 21:00:
Het is veel erger dan ik in mijn somberste uren mij voorstelde: zojuist zie ik wat in China gebeurt: meisjes laten zich de benen verlengen om maar aan een baan te komen. Zo slaat de civilisatie toe na de zoveelste mislukte poging om tot een cultuur (een niet-civilisatie dus) terug te gaan.
Het is een fuik gebleken, waar de mensheid in gezwommen is: van natuurmens tot cultuurmens tot geciviliseerde. Overleven werd er zoveel gemakkelijker door, het sterven van kinderen werd er grotendeels mee voorkomen en de jaren van leven werden er talrijker mee. Maar het LEVEN hield op en werd vervangen door geleefd worden, door overleven, door gebruikt worden en gehouden als vee.
Het zoeken van de geciviliseerde mensen nu is naar dat wat de natuur gratis leverde: afwisseling, spanning, beweging, dood als de levenskracht vervalt (= de txaenz slinkt via factoren als energie en denkkracht). De snelle en onverwachte dood, die de meeste dieren en natuurmensen vaak gratis krijgen, moet nu gezocht worden en zichzelf aangedaan.
De andere mensen, de soortgenoten, in de natuur niet in overmaat aanwezig, zijn nu zo nabij en talrijk en allesbeheersend als de vis in de school of de vogel in de zwerm.
Bij dat alles is de mens, als taaldier, opgezadeld met een taal die bol staat van de leugenwoorden en verzinsels en onware verhalen en verkeerd gekozen bespreekbeelden, waarbij de taal bewarend is, terwijl de werkelijkheid en ‘wat gebeurt’, beide ononderbroken veranderen.
De werkelijkheid, dat is de massa vervilte oorzaak-gevolg-ketens en katalysatoren die het gebeuren doen gebeuren, vormen, begrenzen en beëindigen.
Wie een taal leert, leert meteen ook
* een massa namen en beschrijvingen die niet meer passen en
* ontelbare verzinsels.
========
11-12-2003 22:00||11-12-2003 22:16:
Ten aanzien van wat ik niet kon (en kan) leren (aanleren –> kunnen) zit ik voorgoed opgesloten in onkunde. Ik kan het niet doen. Ik doe het dus niet, maar het is onzin om van nalaten te spreken. Dat (daarvan spreken dus) kan hier nu juist niet terecht gedaan worden. Maar wie weet dat, behalve ikzelf?
De ander kan slechts opmerken dat ik het niet doe, preciezer: dat het mijn gedrag niet is. ‘Doen’ veronderstellen is sowieso iets waar een vraagteken bij past.
Die ander zal wellicht denken:
* hij verdomt het
* hij wíl het niet
* hij wil het andere (namelijk zijn gedrag),
* hij wil dat gedrag dat hij vertoont niet nalaten.
======
“Hier sta ik, ik kan niet anders”. Dat moet inderdaad vermeld worden, want het tegendeel van ‘niet anders kúnnen’ wordt voorondersteld.
======
Zodra, zolang en in zoverre ik nalaat dat ‘doen’ bij een ander (en mezelf) te vooronderstellen en daar is alle reden voor omdat er exterospectief noch introspectief iets gegeven is dat wij ‘willen’ of ‘doen’ zouden kunnen noemen valt de waan van ‘vrijheid’ en ‘waardigheid’ weg, de ander en ik, wij zijn nog slechts ‘dingen die gebeuren’, dingen als alle andere dingen dus: levende dingen, niet levende dingen (zoals kiezelstenen) en van die gebeurtenissen zoals wervelstormen.