A>b:
B>type welvaart.txt
.pl68
.mb2
.mt2
.he file welvaart.txt schijf groen 7 blz. #
WELVAART is in gebruik voor als naam voor wat ik onnodigs noem:
onnodige diensten van producenten-consumenten aan elkaar in
cirkelruil, met geld, alom begeerd en voor de aankoop van alles
bruikbaar, om de ruil te vergemakkelijken, nog exacter: eerst
mogelijk te maken.
Hoe meer productie en bijpassende consumptie, hoe meer welvaart.
Wanneer er alleen nog maar het voor leven en welzijn nodige voor
iedereen is, is er nog geen sprake van welvaart. Men spreekt dan
van leven op een biologisch minimum-peil. Let wel, dat blijft men
doen ook al komt niemand der betrokkenen iets te kort om volop en
harmonieus te functioneren, zo gezond als een vis, maximaal
gezond.
Het biologische wordt opgevat als slechts grondstof, basis,
fundament, voorwaarde, plaatst hebbend buiten het echte leven (=
het meespelen om rang in de civilisatie). Slechts wat buiten het
natuurgegevene, biologische, geschapene (of hoe je het ook noemen
wilt) valt, telt mee, tenminste als het binnen het spelen om rang
plaats heeft (gekregen).
Alle lichamelijke verschijnselen zijn slechts stoornissen in spel
en vergadering. Tenzij ze juist op de agenda staan, het doel van
de bijeenkomst zijn.
Ooit werd het zich als dier terugdrukken, onwaarneembaar maken,
door anderen van ons afgedwongen (van ieder van ons als kind, op
z’n laatst in school, maar ook van de volwassen vrije, wilde
mensen die onderworpen werden door de civilisatie) .
We leerden dat het zo hoorde, maar herinnerden ons dat het bevel
van buiten ons tot ons gekomen was, dat wij onder bedreiging zo
waren gaan handelen. Dat herinneren hebben de gewone mensen zich
afgeleerd, vaak toen ze zelf op hun beurt hun kinderen zijn gaan
africhten om als biologisch wezen, in dit geval dus als dier, weg
te wezen.
Het natuurlijke is niet het ongekunstelde, het is het biologische
(onderdrukte) oorspronkelijke, dat geen plaats kreeg.
Noodgedwongen besteden de om binnen-zijn en / of om rang
vechtenden iets van hun txaenz (al of niet eerst al dienend
omgezet in geld) aan het voorzien in het voor hun biologisch
(over!-)leven nodige, maar de eerste levensbehoeften moeten wel
goedkoop gehouden worden, want ze zijn geen welvaart. De
afwezigheid van de eerste levensbehoeften is storend voor het
spel om [het als ondernemer aanmaken en als consument-
rangvertoner laten aanmaken en verdelen van] welvaart.
Nederlanders, zo meldt een onderzoek, geloven niet erg in
inkomensverschillen (en nu komt het:!) als stimulus voor
hard werken of als bron voor nationale welvaart. Ze zijn ook
geen sterke aanhangers van een prestatiemoraal.
In de meeste landen van het vrije westen wordt er veel sterker in
deze inkomensverschillen als middel tot het hoge doel ‘welvaart’
geloofd. Ongelijkheid is een middel, geen ongelukje, geen
ongewenst bijverschijnsel, dat iedereen weg zou willen hebben.
Welvaart is dat wat die ongelijkheid laat zien:
- het onnodige en
- het gebrek aan het nodige.
Geen volk bestaat dermate uit gekken dat iedereen uit begeerte
aan het sloven slaat. Wie niet uit begeerte slooft, wordt er door
honger, onvoldoende kleding en dakloosheid toe gedwongen. Dat is
de manier waarop men aan voldoende gebruikten komt voor het spel
‘civilisatie’. Het is duidelijk dat ‘beschaving’ niet een
synoniem voor ‘civilisatie’ is.
Nu zegt het weinig dat men hiertelande hedentendage niet de
dogma’s belijdt van de leer van de gedemocratiseerde civilisatie,
van het Klantenkoninkrijk, de republiek van Jan Publiek.=/051290/.
0 reacties