Jaap Schot, 22 april 2005

Ik moet even een overzicht op papier zetten.
Er zitten enkele beelden en vaststellingen door elkaar heen te werken, te interageren, in mijn denkhoofd:
1. de boerderij der dieren, zoals beschreven door Orwell is intussen gemoderniseerd; we treffen de dieren nu ‘intensief gehouden’ aan: als productievee in stallen in kooien [legbatterijen voor kippen, de batterijmens]
2. vee zijn is geen eigenschap, maar een situatie en een tekort en wel aan aangeleerd kunnen LEVEN (= in het wild voor zichzelf zorgen, op eigen initiatief nemen en doen) [de kippen en varkens worden van lichaamsdelen ontdaan om ze van schadelijk gedrag in hun kooien af te houden, snavels en staarten worden gewoon afgesneden; de mensenkinderen worden afgeleid en bedreigd ‘om te verhinderen’.]
3. de mensen worden met succes aangemoedigd ‘koninkje’ te spelen. Spelen is het nutteloos uitleven / toepassen van het grootgewoekerde vermogen om ‘afspraken’ te maken, een vermogen dat ook bij andere diersoorten wel is aan te treffen. Dit ‘koninkje’ spelen heeft een vorm en een inhoud die het ‘produceren voor de boer’ niet stoort. De als productievee in gebruik zijnde mensen maken veel voor elkaar en een percentage van hun txaenz (–> hun productie) gaat naar ‘de boer’ : de binnensoortelijke parasieten. Het gaat er om dit onopvallend te laten gebeuren, geen gelegenheid geven om het grote graaien van opperknechten (managers) te zíen gebeuren.
4. Dit is hun leefsituatie en die werkt in op hun bewustzijn, op hun gedenk en dus hun gepraat in zichzelf, op wat hen invalt, idealiter als tekst, in feite: vooral als gevoel.
5. Zoals kennis niet overdraagbaar is, maar slechts het gekende en voor de ander ook kenbare aanduidbaar, aanwijsbaar, zo is ook gevoel onoverdraagbaar. Gevoel wijst niet naar het onderwerp, maar naar degene die voelt.
6. als spelers van ‘koninkje’ zijn ze als Albert Heijn: “het zijn mijn eigen schappen”, waar al die uit mijn omgeving afkomstige, door mij niet bewerkte producten (? “ideeën”) op staan te prijken (in dit erge geval: ter overname).
7. als koning zijn ze ondoorzichtig, wekken ze, in wedijver met elkaar, de indruk dat al die producten van hén afkomstig zijn en hun maaksel zijn, ze willen niet dat je door hen heen Droste als de maker ziet van die lekkere cacao. Alle aandacht moet naar hún ‘in hun winkel zetten van dit product’.
8. En dát is de pest van gevoel, want: zo kom je nooit meer bij de maker, de oorsprong, de worteld van het kwaad (en van het goed). 22-4-2005 10:28|
9. Exacter dan met ‘koninkje spelen’ is wat ze doen aan te geven als: het naspelen van het leven van de edelen (noblesse de robe) aan het hof van de Franse Lodewijk XIV: ze apen de koning na voor zover ze mogen (= ze geld hebben, nu, nu alle voorrechten onder de éne noemer ‘geld’ zijn gebracht). [Zie Veblen en Norbert Elias.]
10. de dictaten van de koning en zijn kliek zijn nu hier de dictaten van de reclame en sluikreclame.
11. in hun kooi pakken ze de anderen aan (staarten afbijten en pikorde vaststellen waar de laagste niet weg kan vluchten –> doodpikken) wat hen als gebruikte overkomt, zoals gevoeld !!! spelen ze úit op wie zwakker en in hun buurt is.
12. Zoals kleuters / kinderen die schooltje spelen een karikatuur van de in feite verzachte werkelijkheid spelen, zo terroriseren vele werknemers thuis hun gezin (en zo voorts: voor voorbeelden zorgen Dr Phil en Oprah op televisie uit het centrale “land”, de USA).
13. en het is buitengewoon verhelderend te zien hoe Dr Phil alle verantwoordelijkheid legt in de als bron van zijn gedrag, als onbewogen beweger, als God dus, als schepper van zijn gedrag opgevatte dader / vader / moeder / dochter / zoon.
14. Terecht zegt ie dat de ouders voor hun kinderen moeten zorgen, maar NOOIT ook maar één enkel woord over de krachten die vanuit de omgeving op deze gekooiden in werken, nee: het systeem is heilig, boven alle kritiek verheven, soeverein,
15. zeg maar gewoon: het systeem is God. Wat God doet, dat is welgedaan, Zijn Wil is wijs en heilig.
16. het vee wordt aangelogen: het zou vrij zijn
17. over de wetten zeggen onze politici vaak: “dat hebben wij zo met elkaar afgesproken”, waarbij ze uitdrukkelijk niet duidelijk zeggen dat de kijkers en luisteraars NIET tot die afsprekenden behoorden.
18. de waan van de democratie, dat die meerderheidsbesluiten van lieden die ik niet ken en niet kan beïnvloeden voor mij anders dan op basis van angst voor het staatsmonopolistische geweld gedragsdeterminerend zouden behoren te zijn.
19. wetten en regelingen zijn speelgoed, zoals de stukken op een schaakbord zijn ze: je kunt er wat mee binnen dat spel en:
20. het maatschappelijk spel, waar we het over hebben, dat móeten wij meespelen, we kunnen die kooien niet uit zonder óm te komen, want er is geen ‘buiten’ meer óm de civilisatie (exacter: om de bewoonde wereld) heen. Wat ‘buiten’ is , is natuurreservaat (stropers en illegale houthakkers zijn daar actief). Wij zijn NIET vrij. Wij zijn gevangenen.
21. Toen Robinson Crusoe en Vrijdag het eiland hadden verdeeld om ieder hun privacy te hebben, waren ze buitengesloten = opgesloten. Resp. ván andermans gebied en binnen eigen gebied. Buitengesloten = opgesloten.
22. Iedere vrije burger is cipier in dat deel van zijn tijd dat hij koper is. Geld = voorrecht = gelegenheid anderen te gebruiken (‘boer’ te spelen, slavenhouder, mensengebruiker, heerser, meerdere te zijn).
23. Dát, dat ze deeltijds gebruikt worden en gebruiken, maakt dat ze verward ‘denken’.
24. En dat ze voelen en (rationalistisch, met woorden, gebruiksgewoonten daarvoor, grammatica, logica en consistentie genoegen nemend) spreken in plaats van (“empiristisch”, intersubjectiviteit, aan beide objectief gegeven zijn eisend, modern- wetenschappelijk qua mentaliteit, nee, niet volgens een of andere, bijv tellende methode) bespreken, dát houdt hen dom: = kennis in onbruik latend.
25. Jammer. 22-4-2005 11:07|||
26. 22-4-2005 11:57: De roomse leer is een geneesmiddel tegen het als gebruiksvee gehouden worden: het verdooft, bevordert het wegdromen naar ‘het hiernamaals’ en houdt rustig (onderdrukt opstandige gevoelens, door angstgevoelens om te zetten in schuldgevoelens / overtuiging van eigen zondigheid en ‘het leed verdiend hebben’)
27. Ook de USAmerikaanse droom is een verdovend middel tegen dat ‘als vee gehouden worden’.
28. Beide leren, waarschijnlijk alle staatsreligies zorgen ervoor dat de binnensoortelijke parasieten bewonderd worden en als verdienstelijk beschouwd, als door God om rijk en machtig te zijn uitgekozen (“gezegend”).
29. Hoewel Jezus en Boeddha in ieder geval NIETS staatsdragends gepredikt hebben, werden ook hun volgelingen uiteindelijk ingepakt, hun leer als veeverdovend middel ingezet. Je ziet ze, in die fotoboeken, overal, met alle religies, kaarsjes opsteken en zo.
30. De USAmerikaanse droom is die waarin iedereen medeplichtig aan het kopen = uitbuiten (gebruiken) wordt. De USAmerikaanse droom heeft geen god nodig, voorrechten zijn er ín en dus erfelijk vía geld, de zonde van de arm USAmerikanen is hun verliezer zijn, hun ‘niet-gewonnen hebben’; het is wél allemaal hun eigen schuld: het systeem (= de god, ‘Mammon’ heet die in de bijbel = geldeconomie) is soeverein onaantastbaar boven alle kritiek verheven, te loven en te eren GOED. Zondaar = ‘loser’.
31. De paus (c.q. de inquisiteur) heeft gelijk: je gaat, nu de ziekte (= de vórm waarín de mensen als productievee gehouden worden) veranderd is, niet aan het geneesmiddel knoeien. Dat middel is o.k. en de ziektevorm van brute onderdrukking zónder de kansenprediking van de USAmerikaanse droom is nog op vele gebieden op aarde dé volksziekte. Overal in de wingewesten van het vrije westen namelijk sowieso.
32. Hier in ons land nu is het niet werkzaam, maar hier voelt het vee zich ook niet echt ziek. Ze willen vaak meer stimulerende middelen dan verdovende, maar wat vooral het roomse geneesmiddel zo moeilijk verkoopbaar maakt is dat er zoveel andere op de markt zijn: XTC enz.
33. Iedereen hier nu kent het feit dat werken niet in meer dan zeg 15 % van de gevallen het doen van nodigs voor zichzelf en/of anderen is. Nee, werk is het draaiende houden van de industrie waarván de bovenlaag parasitair leeft. Slechts voor een gering percentage is het aandelenbezit in productiemiddelen een manier om resultaten van txaenzbesteding te bewaren als appeltje voor de dorst als de betrokkenen oud zijn en/of ziek. [De pensioenfondsen en de spaarbanken.]
34. De resterende zeg 85% van de werkgelegenheid is: het uitvoeren van vernederende soevereine bevelen van de koopkracht uitoefenende anderen. Alleen de wens om dat op hun beurt ook te kunnen doen, doet allen juichen over het systeem. En dat juichen is inderdaad voor wie wel werken een goede reden om de werklozen te haten. Zij zijn bewezen-verdienstenloze binnensoortelijke parasieten. Ook een luis die weinig bloed zuigt is een luis.
35. Ook een luis die heel veel bloed zuigt is een luis. Er is niets bewonderenswaardigs aan ‘luxe consumeren’.
36. Er is niets verachtelijks aan het nalaten van (het begeren) van luxe consumeren. Dat komt bij mij tot uiting in de totale ongeïnteresseerdheid in het uiterlijk voorkomen van mijzelf, mijn huis en mijn tuin en in het nalaten zó te schrijven dat ik de lezer een plezier doe en in het nalaten te publiceren. Zodoende blijf ik voor het grote publiek onopgemerkt, maar tot grote lof voor mijn dorpsgenoten: zij vallen mij om mijn tuin en huis en uiterlijk niet lastig. Dat is uiterst positief. 22-4-2005 12:31|||
37. 22-4-2005 15:49: Waar de mensen op de Filippijnen aan lijden is niet moeilijk te zien: armoe en uitbuiting: ze zijn notoire slikkers van de roomse leer en overigens zitten er ook moslims. Twee pijn stillende en dagdroomverwekkende middelen.
38. Waar de batterijmensen hier nu aan lijden is wat minder duidelijk.
39. Ik zie niet zoveel reden om aan te nemen dat ze diep-in het feit kennen dat het daderloos / dadervrij natuurwetenschappelijk wereldbeeld uitdrukkelijk ontoegepast gebleven is op ‘het sociale’ [ter illustratie: dat blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat er over een kernverschijnsel als ‘het binnensoortelijk parasitisme van mensen / ‘de mens’’ geen spráke is. Het mag geen naam hebben, het moet vooral aan personen (alberten heijn met het genoemde wangedrag op hun eigen schappen) toegeschreven worden.] Terzijde: dat vind ik nou ontiegelijk leuk om zo, overal elders volkomen onverstaanbaar, heel kort en begrijpelijk voor de lezer van dit opstel dit te kunnen zeggen.
40. Tussendoor: een ál te eenvoudig opgezette workshop: een hurkshop. Sorry hoor, viel me ineens in, n.a.v. de radio, over “moslimmeiden”.
41.